Imię: Aryanel
Rasa: Ludzie
Profesja do której pretenduję: Strzelec
Charakter: Egoista
Cel: Nikt tego nie wie, nawet ja sam...
Umiejętności: Czytanie i pisanie, Jazda na wierzchowcu
Ekwipunek: Łuk krótki, Lekka kolczuga, Hełm stalowy
Złoto: 50 dukatów
Wiek: 21, Totem: Bóbr
Historia: Odkąd pamiętam byłem egoistyczny, chytry i samolubny. Nie akceptowałem świata, wiecznie chodziłem ze skwaszoną miną. Wreszcie gdy miałem 6 lat, postanowiłem zrobić coś złego. Gdy rodzice wyjechali do pracy... podpaliłem mój stary, drewniany i podniszczony domek. Rodzice wrócili z pracy, zaczęło się dla mnie piekło. Rodzice nawet nie pozwolili mi się wytłumaczyć i wygonili mnie z domu, a raczej z miejsca mego zamieszkania, tzn. malutkiej chatki w lesie. Wędrowałem długo, zabijałem i jadłem to co udało mi się znaleźć. Przywykłem do trudności. Wreszcie osiągnąłem pełnoletniość. Moje ciało już dawno było pokryte bliznami. Wędrowałem dalej i jadłem i wykorzystywałem to, co mi wpadło w ręce. Aż wreszcie, gdy miałem 21 lat, dotarłem na ziemie zakonu.
Opis postaci: Jestem egoistyczny, chytry i czasami trochę szalony. Mam krótkie, kruczoczarne włosy i zielone, złowrogie oczy. Na twarzy mojej widać paskudne blizny. Krzywy nos przywodzi na myśl człowieka, który już stoczył wiele bitew. Na moich ustach nigdy nie namalował się uśmiech, nawet w najszczęśliwszych chwilach życia. Reszty ciała nie opisuję, bo mógłbym obrzydzić...