Słownik ludzko-anielski

Megen, na'im. Bruichim kochew ata es la'ad em makom da'at habaim. Witajcie przyjaciele. Niech gwiazdy oświetlą wasze drogi i niech wiedza wasza rosnąć będzie. Dzieło to spisano ręką Pełnego Wiedzy, Emisariusza, Spragnionego, Widzącego Koacha Metaraona, zwanego też przez bożych niewolników Plugawym, Upadłym, Strąconym, Niegodnym. Owy słownik powstał, by nauczyć śmiertelnych podstaw języka anielskiego, czyli mal'ach-leszon. Wszelkie informacje nieaktualne z neologizmami i archaizmami języka anielskiego wynikają z długiej separacji autora od środowiska. Da'at reshem, na'im. Wiedzą zwyciężajcie, przyjaciele.

I. Pochodzenie języka

Narzecze anielskie wywodzi swe pochodzenie od kessdasz - świętego języka Świata Bogów. Jest jego okrojoną na potrzeby istot mniej rozumnych formą, z której wycięto wiele niepojętych zwrotów. W czasie wieków obcowania aniołów z innymi rasami język stał się łagodniejszy, pozbył wielu niewygodnych zasad gramatycznych, trochę się zakurzył i zapomniał. Obecnie nawet niewielu aniołów mówi w swym języku, woląc uczyć się bardziej światowych dialektów - jak ludzkiego, elfickiego czy nawet smoczego. Dlatego też ten słownik wprowadzać będzie w podstawy językowe, bez zagłębiania się we frazeologizmy, idiomy czy powiedzenia.

II. Pisownia

Obecnie język anielski można zapisywać w kilku formach praktykowanych przez śmiertelnych. Boży niewolnicy poza Terrą najczęściej zapisują swoje narzecze w rodzimym alfabecie, którego nie używa się jednak gdzie indziej ze względu na duże skomplikowanie i małą czytelność. Istnieją dwie dużo prostsze metody posługiwania się mal'ach-leszon. Pierwsza z nich zakłada klasyczną pisownię językową ze stosowaniem znaków interpunkcyjnych zamiast szczególnie skomplikowanych znaków (najczęściej samogłosek). Są to ' i , w słowie, z czego pierwsze zastępuje znak określający samogłoskę, a drugi inną samogłoskę. Poza nimi występują też zrosty, czyli - i formy słownie (-er, -ke, -sz, -oi). Drugą, jeszcze prostszą metodą, jest zastąpienie znaków zastępczych frazami podobnymi słownie do odpowiedników w wersji poprawnej alfabetycznie. Dla pierwszego znaku jest to aaio, dla drugiego zaś iaan. Pomiędzy tymi frazami zastępczymi zawsze występuje myślnik, nawet w środku zdania. Tę formę wyróżnia charakterystyczny zaśpiew, dlatego też najbardziej pospolita jest forma pierwsza - na niej skupię się w kolejnych rozdziałach.

Należy pamiętać, że interpunkcja stosowana w ludzkim alfabecie została sztucznie importowana do narzecza aniołów, by zaakcentować przerwy w zdaniach. Oryginalny język nie posiada interpunkcji i jest spisywany od góry do dołu, czyniąc przerwy pomiędzy zdaniami.

III. Gramatyka - wstęp

W mal'ach-leszon wyróżniamy trzy liczby - pojedynczą, wielościową (mnogą) i podwójną, oraz dwa rodzaje gramatyczne - męski i niemęski. Forma pojedyncza jest formą podstawową i od niej tworzymy resztę wszelkich gramatycznych zwrotów, często nazywana jest dlatego liczbą podstawową.

Liczba podwójna jest specyficzna i wykorzystywana przy przedmiotach naturalnie występujących w parach - uszach, oczach, nogach, rękach, butach, skarpetkach, księżycach itd. Wyróżnia się ona nieodmiennością przez większość czynników.

Formę mnogą od pojedynczej tworzymy dodając przedrostek ac-, a następnie przyrostek męski lub niemęski - odpowiednio -om i -im. Wszelkie rzeczy bezpłciowe, nijakie, uważane są za niemęskie (forma ta zwana jest też żeńską). Nie istnieją wyjątki od tej reguły. Możliwe jest oznaczenie wielu słów pokrewnych za pomocą jednego wyrazu, wtedy określamy go za pomocą stojącego za nim przymiotnika lub kontekstu wypowiedzi. Inaczej ma się rzecz z neologizmami, które stają się zawsze męskie (nawet gdy nazywamy przedmiot "ta") i mają swoje słowo.

Szczególną rzeczą odróżniającą język ten jest brak zasad występujących przy określaniu rzeczowników. Najczęściej określamy coś poprzez dodanie rzeczownika, czasownika, liczebnika, przymiotnika itp. Tutaj to nie występuje. Zamiast tego, podzielono rzeczowniki na stata-ate i stata-soma. Stata-ate to bazowa forma czasownika podlegająca zasadom odmiany i innym zabiegom fleksyjnym - np. dom. Druga forma, stata-soma, to forma z dodaniem określenia, które występuje zawsze po myślniku i dodaniu przyrostka -he. Wtedy część pierwsza jest nieodmienna, zaś odmienna jest część druga, ta podłączona pod określany rzeczownik myślnikiem. Przykład:
- mal'ach - anioł - forma samodzielna stata-ate
- acmal'homom - anioły - forma samodzielna mnoga stata-ate
- mal'ach-owirhe - skrzydła anielskie, dosłownie anioła-skrzydła - forma określająca (stata-soma) z zastosowaną odmianą rzeczownika podwójnego

Gdy chcemy podkreślić znaczenie istoty, przedmiotu, chcąc z niego uczynić unikat w swym rodzaju, dodajemy do niego zaimek oma. Czyli mal'ach oma oznacza tego, konkretnego anioła, być może unikalnego w swym rodzaju.

Czasownik buduje się w tym języku od rzeczownika, dodając przedrostek haw-. Sam dialekt bożych niewolników nie posiada jednak czasów, tylko aspekty stwierdzające wykonanie bądź trwanie/niewykonanie czynności. W tym pierwszym wypadku można założyć czas teraźniejszy bądź przeszły dokonany, dodając przyrostek -yrka. Druga opcja jest częściej stosowana i oznacza czas przeszły, teraźniejszy i przyszły, zaś umiejscowienia czasowego należy doczytać się w kontekście zdania. Tworząc drugi aspekt stwierdzający dodajemy przyrostek -orma

Najpopularniejsze idiomy nie mają wiele wspólnego z obecną gramatyką i są raczej zapożyczeniem z kessdasz, niż samodzielnymi tworami lingwistycznymi. Oto najpopularniejsze z nich.
- megen, na'im - witaj, przyjacielu - odczytywanie jako przyjaciele, z charakterystyczną pauzą szacunkową przed słowem przyjaciel
- apagae - odejdź - zwrot nieodmienny, czasownik odchodzić brzmi inaczej (hawapage)
- bruichim kochew ata es la'ad habaim - niech gwiazdy oświetlą twoją/wasze drogi - zastosowany grzecznościowy układ otwierający zdanie nieodmiennym bruichim i zamykający zdanie nieodmiennym habaim
- bruichim makom da'at habaim - niech wiesza wasza/twoja rosnąć będzie - jak powyżej
- da'at reshem - wiedzą zwyciężaj - zwrot czysto archaiczny, niepodległy gramatyce
- szina reshem - mieczem zwyciężaj - jak wyżej
- tiferet hawsinyrka nishmator es asenai-acadirim - chwała potężnym bogom - idiom względnie poprawny gramatycznie z wykorzystaniem odmian, czasów i liczb

III. Gramatyka - budowa zdania

Na początku każdego zdania stoi słowo kontekstowe, które może być każdym słowem rozpoczynającym zdanie (najczęściej jest to rzeczownik w stata-ate). Potem następuje ciąg określający, czyli właściwie osobne zdanie w zdaniu - zaczyna się ono od czasownika, potem następuje rzeczownik i osoba, następnie cała reszta. Podzdania oddzielone są zwrotem em, czyli i w tłumaczeniu. Zdanie kończy się najczęściej słowem bądź zamykającą kontekst, często określającą czas. Nie da się stworzyć schematu budowy zdania w tym języku, bowiem jest on dość płynny i pełen idiomów. Do posługiwania się nim wystarczy znajomość budowy czasowników, odmiany i rzeczowników.

IV. Słownictwo

ja - ani
ty - ata
on, ono - ahu
ona - ahe
my - ani'se
wy - ata'se
oni - ahu'se
one - ahe'se
anioł - mal'ach
człowiek adem
elf - nishrel
krasnolud - seha'adem
wolny anioł - es'mal'ach
upadły anioł - syi'ache
gigant - amo'adem
smok - derka
demon/diabeł - azzyn
bogowie - asenai
droga - la'ad
gwiazda - kochew
wieczność - ata es
rosnący - makom
wiedza - da'at
zwycięstwo nad wrogiem - aszur
zwycięstwo - resh
wróg - silka
ciemność - mel'are
siła - koach
mądrość - haskala
roztropność - jeda
świat - tewel
międzyświat - aszo'acteweom
święto - mo'ed
wino - jaijin
piwo - ismoijin
trunek - ijin
mięso - kewes
baran - bsar
owca - bsarin
knur - lewin
świnia - lewinin
wół - of
krowa - bakar
ptak - chazir
kurczak - ot
pismo - ktaw
język - leszon
dokument - mismach

BĘDZIE UZUPEŁNIANY