Zakon Światła Ostoja Fantazji

Koniec zabawy, walczmy trochę intensywniej. - Grad ciosów spadł na krasnoluda.

Trener stał z boku i przypatrywał się walce, po jej zakończeniu podszedł do mężczyzn - To była dobra walka, ale na przyszłość zapamiętajcie... tutaj nie używamy magii, unikanie kolców osłabiło krasnoluda, co dało przewagę kowalowi, pozatym - zamyślił się i pokiwał głową - Mężni z Was wojownicy, jednak na przyszłość, proponuję walkę bez zbroji. To koszary nie arena, a w ogóle, powinniście znać swoje możeliwości nie będąc zakutym w pancerze, czasami walka rozpoczyna się z zaskoczenia i nie ma czasu na ich przywdzianie.

- Hardyś, powiedziałem że walka była dobra, nie poprawiałem Was, bo i nie było co poprawiać, więc nie mów mi młodzieńcze, żem Cię pouczał, chcesz walczyć? Walcz, ale nie ze mną za stary jestem, ja tylko udzielam rad młodym i niedoświadczonym, całe życie walczyłem, jak widzisz żyję, więc nie stawiaj się - pokiwał głową nad zapalczywością kowala. Jeszcze nie umilkły słowa trenera jak zza kolumny wysuneła się elfka - Takiś mądry Wizard? To powalcz ze mną, na miecze, bez zbroji, bez magii, może Cię nie pokonam - uśmiechneła się ironicznie - Ale może się od Ciebie czegoś nauczę, skoro takie arcymistrz walki z Ciebie, ale uważaj mogę Cię zaskoczyć, nie tylko siła się liczy, ale i gibkość oraz zwinność.

Nie będziesz miał. Nawet jeśli przyjąłbym wyzwanie przegrałbym, bo nie uniósłbym ręki. Kiedy w końcu zrozumiecie że jeśli podniosę rękę na kobietę zrobię sobie coś niemiłego? Powtarzam to ciągle, ale do was to chyba nie dociera. Zostałem wychowany wydług starych praw. Jeśli podniosę rękę na istotę piękną i niewinną powinienem stracić tą rękę, razem z kilkoma innymi ważnymi narządami. Poprostu nie mogę... Bardzo przepraszam. - Spuścił głowę i podszedł do trenera. - To że przeżyłeś wcale nie musi oznaczać, że walczyłeś w pierwszej linii. Tchórzom też zdarza się przetrwać. - I zdenerwowany opuścił salę.

Grogo, czy aby nie przeforsowałeś się? - Podszedł bez żadnego ostrza do jednego z manekinów ćwiczebnych. Poczęstował go lewym sierpowym prosto w miejsce, gdzie u człowieka powinno być serce. - Uwielbiam bójki. A ten cios w szczególności. Zaburzenie akcji serca, a później zgon... - Zamilkł. W ciszy tłukł zapamiętale biedną kukłę. Czasem, dla większej rożnorodności, zadawał ciosy łokciem lub kolanem.

- Zarzucasz mi tchórzostwo kowalu? - trener spojrzał na mężczyznę spod przymruzonych powiek - To, żem już w wieku, kiedy tylko nauka mi pozostała jako zawód, nie upoważnia Cię do czynienia mi afrontow - pokręcił ze smutkiem głową i odszedł na stonę - Młodzi, sila w barach nie w rozumie, zapalczywe toto i głupie - myślał, obserwując trening.

Spojrzał na krasnoluda, zaprawionego w boju i podrapał się po głowie - Hmm...może bym Ci i coś zaproponował, idąc korytarzem na lewo, znajdziesz drzwi, to sala Straceńców, wzdłóż niej, ustawione są manekiny ćwiczebne, jednak nie są to zwykłe manekiny, kiedy wejdziesz i tręcisz jednego, każdy z nich będzie atakował, musisz przejść przez środek pomiędzy nimi aż do następnych drzwi, które są wyjściem. To jedno z najcięższych i wymagających dużych zdolności ćwiczeń, pamiętaj, że wchodzisz tam na własne ryzyko. Manekinów jest trzydzieści, po piętnaście po każdej stronie, dla Ciebie zostanie wąskie przejście pomiędzy nimi, około trzydziestu metrów. Jezeli nie jesteś do końca pewien swych umiejętności, odpuść i ćwicz tutaj, nie warto ryzykować własnego zdrowia - powiedział i czekał na odpowiedź.

Nie podejrzewałem tej sali o tak zaawansowane urządzenia. Pozwolę sobie skorzystać. - Zagrał cicho na rogu. - Farha, za jakieś poł godziny wyciągniesz mnie. Tylko jeśli łaska nie więcej.... - Obwiązał się w pasie łańcuchem, drugi koniec zacisnął na jelenich rogach.  - No, to do zobaczenia. - Zdjął koszulę, rozłożył ręce na boki i wszedł do sali....