Zakon Światła Ostoja Fantazji

Dziewczyna słaniała się na nogach. ostatnie resztki energi zuzyła na ten skok. Gdy uderzyła głową w sciane krew wytrysneła z jej głowy osłabiając ją dodatkowo. Nie czula swego prawego ramienia, a właśnie to na nim miała wyjatkowy tatuaż pająka, dzieki ktoremu mogla wzywac owe owady. Musiała odpoczac. Wsadziła miecz w pochwę i usiadła na podlodze opierając sie ciężko o scianę.

- Curavi..

Szepnela doprowadzając swe ramie do stanu czucia. Zasyczała cicho czując ból...

- Num - Aravial pokiwał głową i dodał kilka makabrycznych uwag - Coś sporo główek i korpusików się wala... Biedaki - zmienił ton - Trzeba sprawić im jakiś przyzwoity pogrzeb niezależnie od tego co ich czeka teraz w niebie... - splunął przez ramię - Cholernym, piekielnym niebie... Nomen omen...

- Pogrzeb? Wolne żarty, planisto. To ścierwo nie zasługuje na żaden pogrzeb. Każdy, kto zaatakował moją szkołę, każdy, kto podniósł rękę na moich studentów, a przede wszystkim na moją drowkę niegodzien jest spoczynku...

Zefir przerwał na chwilkę i puknął się w czoło.

- Masz na myśli studentów! Jaki ja jestem roztargniony. Tak, studentów trzeba pochować. To dziwne... - zamyślił się. - Odcinali im głowy i przepoławiali ich zupełnie tak, jakby spodziewali się tutaj dziekana-Nekromanty. Być może to ich zwykła brutalność, a być może mieli dobry wywiad.

Gdzieś głębiej ubolewał nad utratą jego uczniów, ale nie czas było teraz na rozpacz po nich. Rozkazał ocalałym, starszym studentom pozbierać resztki ich kompanów oraz sprzątnąć truchła Rycerzy Chaosu. Sam zajął się powoli przywracaniem sali wykładów do normalnego stanu.

- Dziekanie... - rzekł do niego cicho jeden z uczniów. - Co z ekwipunkiem i kosztownościami wrogów?
- Zajmę się tym później, na razie nie chcę widzieć na oczy tych plugawców. Rozumiesz? - odparł surowym tonem Nekromanta.

Skarciwszy podopiecznego wrócił do powolnego sprzątania.

Ireth zapukała nieśmiało w drzwi sali wykładów, po chwili uchyliła drzwi i szybko weszła do środka. Niemal natychmiast ogarnęła ją aura tego miejsca. Nieodkryte, tajemice i wiedza. Uśmiechnęła się w duchu, choć w rzeczywistości serce walił jej jak oszalałe.
Biorąc pod uwagę ostatnie zdarzenia... Szybko wyrzuciła z głowy napływające obrazy wspomień skupiając się na celu, przecież wiedziała po co tu przyszła. Zajęła miejsce, jedno z wielu w sali w ciszy przygotowywując się do tego co miało nadejść.

Drowka weszła spokojnie do sali i usiadla w ławcę. Była tu juz po raz drugi. Rozejrzała sie po sali w poszukiwaniu Araviala. Miała nadzieję, ze także tu przybedzie. Ostatnim razem tez tu był, ale od tego czasu sporo się zmieniło.  Duzo magow poległo podczas wojny, gdy Rycerze Chaosu wpadli do wiezy magów. Aravial byl zastepca mistrza i bylo wątpliwe, ze sie pojawi. Zauważyła Groma i Ireth na sali. Pomachala im.

Zefir raźnym krokiem wkroczył do sali wykładów. Rozejrzał się po sali.

- Nie jest tak źle, jak się spodziewałem. - mruknął. - Ale poczekamy jeszcze na innych, przynajmniej na Araviala. Ci, których nie było na pierwszym wykładzie, niech podniosą dłoń. Nadrobicie to podczas naszego czekania.

Zakasał rękawy i uderzył dłonią w biurko. Zamknął oczy. Skupił się na jakimś skomplikowanym zaklęciu...

Niedbały, niestabilny portal otworzył się przy drzwiach sali wykładów. Aravial zawsze uznawał że mimo możliwości teleportacji lub otworzenia portalu dobrze byłoby najpierw zapukać do drzwi (krat?) albo przynajmniej w tychże się pojawić.
- Proszę wybaczyć spóźnienie. Sam nawołuje do punktualności ale nic nie jest wstanie mnie samego do porządku doprowadzić. Przepraszam. Przybyłem - jak widać - gdy tylko mogłem. Chyba możemy zaczynać - zapytał niepewnie.

Ekena zamierzała podnieść dłoń, gdy zauważyła portal Araviala. Nie ma to jak efektowne wejście, pomyślała, zerkając na Planistę. Albinoska uśmiechnęła się lekko do siebie. Ona była tu raczej z ciekawości, niż z chęci poznania tajemnych sztuk. Ona nie miała talentu do magii. Nie rozumiała jej, nie ufała czarodziejom... bała się ich. Ona po prostu chciała wiedzieć, jak to wygląda "od tej drugiej strony".