Zakon Światła Ostoja Fantazji

- Jak chcesz.

Napila się Wina. Gdy butelkę opusciła od swych ust, zauważyła przedziwny widok. Przekrzywiła swą głowę figlarnie i przypatrzyła sie całemu zdarzeniu. Wygladała dziwnie. Nagle przetarla oczy i spojrzała dziwnym wzrokiem na butelke. Po chwili powoli zwróciła się do elfki.

- Czy ty widzisz to co ja? Czy powinnam przestac pic?

Pokiwała głową, powolnie.

- Jest tylko jeden sposób by się o tym przekonac.

Podeszla do miejsca akcji i przykucnęła nad zwłokami. Delikatnie wyciagnęła swą ciemną dłoń z ciastem. Pokruszyła je szybko i wkrótce na jej rece było pełno okruchów.

- Chodź sokole. Nie bój się. Nie zrobię ci krzywdy.

Mowła łagodnym głosem.

Prychnęła, głośno i niemal ostentacyjnie w kierunku Ragorina.
- Nie masz władzy nad całym światem, Ragorinie - powiedziała chłodno.
Mówi coś innego i robi coś innego, pomyślała. Wzięła ptaka od mężczyzny i postawiła go na ziemi. Nie podobało jej się to - nawet, jeśli sokoły to zwierzęta drapieżne, to sprowadzać się do poziomu padlinożerców, bez wyraźnej konieczności... Nie, zdecydowanie nie. Bezczeszczenie zwłok? Okropność!
- Wypadałoby coś zrobić z tym ciałem. - Stwierdziła rzeczowo i stanowczo, bo jak na razie wszystko ograniczyło się do przestawienia martwego staruszka najpierw za drzwi, a potem w kąt. No i zdawało się, że bogowie mieli ważniejsze rzeczy niż wyjaśnianie tajemnic - bo skąd, u licha, wziął się martwy staruszek w Piwniczce z Winem?

Zasady szlacheckie zakazują niszczyć zwłoki w pobliżu szlachcica- odparł- Niestety szlachta ma swoje obyczaje i to my robimy największe intrygi. Władzy nad całym światem nie mam...choć to ma się zmienić niedługo.-wyciągnął jakiś trunek i napił się- poza tym wszystko można kupić ,jeśli się dobrze płaci. Myślę ,że gdybym mocno potrząsnął sakiewką mógłbym zostać nawet nowym panem całego zakonu. Oczywiście tego nie zrobię ,bo Lord Mangel jest mi bliski. Czy jest coś czego nie można kupić. Kupowałem kobiety, ludzi, miłość, Talenty, wiedzę, oraz śmierć. Kogo z was nie kupię ? Ja senator i hrabia kupię wszystko.

Co ? kupię wszystko i wszystkich kiedy tylko zapragnę. Ja- kiedy dorosnę odziedziczę tytuł księcia. Nastąpi to za rok. Cały majątek będzie mój. Szacunek mnie nie obchodzi. Chociaż go też można kupić. Szanują mnie bo jestem władcą i panem. Śmieli by zaprzeczyć.- teraz trochę się uspokoił- jeśli będę chciał kupię ciebie i twoje ciało. Kupię wszystko. -ucichł i opuścił głowę- nie rozumiem, nie rozumiem, Czego ja nie mam czego inni nie mają. Mam tytuły, pieniądze, wielki dom, Szlachectwo...przecież to wszystko co można mieć...czego takiego nie mam...czego powiedzcie mi...Eru powiedz! Czy to nie piękne mieć wielkie bogactwa, niewolników, męża księcia...czego chcieć więcej...chce wiedzieć. Zapłacę wam jeśli mi powiecie. Zapłacę...

Ostatnio edytowany przez sir Ragorin (2008-11-23 11:13:37)

- To proste Ragorinie. Nie masz zdrowia. I nigdy go nie kupisz. Do końca życia pozostaniesz kaleką. Jesteś zgorzkniałym mężczyzną. Jednak cię rozumiem....

Zaczęła karmić ptaka.

- Jest taka złota zasada "Twoja wolność kończy się tam gdzie zaczyna się wolność drugiej istoty". Mnie nie kupisz ponieważ mam swoją godność i zasady, których się trzymam. Mam swoją wolność i będę jej bronic i o nią walczyć. Nawet jeśli miałabym stracić życie w jej obronie. Podejrzewam, że w Erufaile jest tak samo. Nie prawdaż moja droga?

Ostatnio edytowany przez Silver Moonlight (2008-11-23 13:32:06)

- Dokładnie tak, Silver. Dokładnie - Elfka uśmiechnęła się do Drowki.
Słów Ragorina słuchała z niedowierzaniem. Po co komu prawdziwa miłość? Nie, nie rozumiała. Jak można zadowalać się substytutami... Zaczynała irtytować ją ta rozmowa; już w Kamienicy doszła do wniosku, że Ragorinowi ciężko byłoby coś wytłumaczyć. Z tego powodu, że należał do rodzaju ludzi, do kórych rzadko kiedy trafiają argumenty inne, niż ich własne. A przynajmniej tak się jej wydawało. Zaśmiała się.
- Po co komu prawdziwa miłość? No cóż, jeśli ktoś lubi żyć w kłamstwie... Jeśli ktoś lubi oszukiwać sam siebie... Cóż - szczęścia też nie kupisz Ragorinie, a przynajmniej, tego prawdziwego i niematerialnego. Uśmiech, za który zapłacisz, będzie się wydawał szczery - ale ktoś go będzie musiał na sobie wymusić... Mnie nie kupisz Ragorinie, mnie nie kupisz.

Ostatnio edytowany przez Erufailë (2008-11-23 16:06:27)