Zakon Światła Ostoja Fantazji

Wywróciła oczami w akcie dezaprobaty widząc fiołka w dłoni Shiby. Nie miała zielonego pojęcia, o co może elfowi chodzić. Wróciła do zbierania piołunu:
-Ten egzemplarz, który zerwałeś jest za młody.- zwróciła się do niego dość oschle.- Poza tym, potrzebuję piołunu, a nie zielska dla krów.
Nie była zbyt delikatna, ale na pewno była wierna. A ten elf wyraźnie zdradzał oznaki zainteresowania jej osobą w jednoznaczny sposób. Nie zamierzała pozwolić, by zaufanie, którym (miała szczerą nadzieję) obdarzył ją Shiro mogło się zachwiać w jakikolwiek sposób. Zbyt wiele sobie obiecywała po tej znajomości.
Przeszła przez strumień i obeszła dość dużym łukiem Issahara. Odnalazła dość dużą połać piołunu. Zerwała cały i wróciła z powrotem na miejsce nad strumieniem. Elf stał tam, patrząc na nią wzrokiem skrzywdzonego dziecka. Tym zirytował ją jeszcze bardziej.
Nie tędy droga, długouchu... Nie potrafiła znieść sytuacji, w której osobnik płci przeciwnej nie wykazywał żadnych mocnych cech charakteru, nie mogła słuchać żali, jęków lamentów... Sama miała mnóstwo problemów na głowie, nie potrzebne były jej cudze.
Odwróciła się na pięcie i znowu przeskoczyła przez strumyk. Podeszła z boku do jaszczura i zajrzała do jamy. Była dość spora, akurat by pomieścić monstrualnego robaka. Zerknęła na uradowanego hetrasi, po czym uskoczyła przed jego ogonem, który omal nie posłał ją o kilka metrów dalej. Spojrzała na niego z wyrzutem, ale ciekawość jak zwykle przeważyła:
-To były larwy?- zapytała mając na myśli czarne przedmioty przypominające kamienie. Podeszła znowu bliżej i zajrzała do dziury w ziemi. Wyglądało to dość nietypowo.

W oczach Skmirry błysnęła z początku irytacja, ale zaraz po niej rozbawienie. Popatrzyła na elfa i roześmiała się po prostu.
-Widać, że ci nie idzie.- uśmiechnęła się.- Ale jesteś co najmniej w płowie tak uparty jak ja.
Wzięła od niego piołun i obejrzała dokładnie.
-Ten na nic mi się nie zda.- powiedziała już poważnie, odrzucając go. Przyjrzała się wskazanemu przez Shibę miejscu.- Te też nie. Wszystkie są jeszcze z zeszłego roku, leżały całe miesiące pod śniegiem i straciły wszystkie swoje właściwości. Równie dobrze mogłabym wykorzystać słomę.
Klęknęła i zaczęła upychać zebrane już liście do skórzanej sakwy. Ledwo się zmieściły, ale zawsze. Włosy wpadały jej do oczu. Westchnęła z irytacją i zebrała je w jeden pęk, po czym zaplotła długi prawie do pasa warkocz. Wyciągnęła z kieszeni rzemyk i zawiązała je ciasno.
Od razu lepiej...
Spojrzała znowu na elfa. Trzeba mu było przyznać jedno - jego nieporadność była dość urocza, choć nie budziła w Skimrze nic prócz sympati. W taki też właśnie sposób uśmiechnęła się do elfa i odwróciła z powrotem w stronę hetrasi.

Issahar z zażenowaniem obserwował wysiłki Shiby. Gdy Skimrra po raz kolejny odrzuciła podanego jej krzaka zdecydował się przerwać tę swobodną, lekką i niewymuszoną rozmowę.
-Tak-rzekł głośno- to sssą larwy mrówkolewa niezzzzbędne do pewnego zzzaklęcia magii ziemi. Bardzzzo przzzydatnego zzzaklęcia.
Zaczął obawiać się, że Shiba snów podejmie subtelną jak cios topora próbę zwrócenia na siebie uwagi, więc kontynuował:
-Mogę zzzapytać po ccco ccci tyle trującccego piołunu? Cccele leczzzniczzzze?
Ostatnie słowo zabrzmiało jak wydłużony węży syk, zatem zrozumienie go mogło stanowić problem.
Następnie zwrócił swoje nieodgadnione spojrzenie na Save, która zaczęła kpić z duszki i elfa zaraz po tym, jak skończyła tarzać się w śniegu. Nie zamierzał jej odpowiadać. Nie był zbyt rozmowny.

-Abssssynt!-syknął cicho hetrasi- wielbię ten szzzlachetny trunek. Chętnie pomogę ci w zzgromadzeniu ssskładników. Zzza odpowiednią opłatą oczzzywiście.
Tak, Issahar to był stuprocentowy hetrasi.
-W sssumie mam żżżyłkę do handlu-mówił- zatem jeżżżeli potrzzebujesz pomocy w tym...szzlachetnym dzziele to możesz na mnie liczzyć. Chętnie zzarobię cco niecco. Obydwa te zzzioła dobrzze znam, więc powinienem zznaleść je bez problemu. Gwarantuję, żżże będą śświerze i najwyżżej jakośści, w ssam razz do absssyntu.
Wydawał się zadowolony faktem iż zwietrzył potencjalnie intratny interes, raz po raz wysuwał chciwie swój rozdwojony język, co nadawało mu wygląd przerażający i zachłanny jednocześnie.

Nie zwróciła większej uwagi na święte oburzenie Save. Kpina jaką z jej strony została obdarzona i to z nie swojej winy stanowiła doskonałe usprawiedliwienie dla irytacji i uszczypliwości Skimrry. O wiele bardziej interesowała ją propozycja Issahara.
-To jest propozycja godna zastanowienia.- uśmiechnęła się chytrze i zmrużyła oczy, szybko zastanawiając się nad tym. Nie ma to jak robić interesy z hetrasi! Urodzeni handlarze.
-A więc dobrze, spiszmy kontrakt, na początek na trzy miesiące.- zastanowiła się chwilkę.- Mam znajomego adwokata. A złoto się znajdzie do pomnożenia. Pomoc się przyda... Dobrze, ja się zgadzam.