Zakon Światła Ostoja Fantazji

Imię: Skimrra
Rasa: Duchy
Wiek: ok.3000
Profesja: Wiedźma
Charakter: Honorowy
Totem: Gryf
Umiejętności: Podstawy medycyny , Wróżbiarstwo, Czytanie i pisanie, Posługiwanie się runami.
Ekwipunek: Miecz, Sztylet, Złoty łańcuszek
Złoto: 50 dukatów

Historia: Przy początku świata Bogowie aby odjąć sobie część swojej pracy
stworzyli zastępy duchów, aby zajmowały się ich światem. Pojawiły się duchy bardziej i mniej
godne zaufania i władzy. Jednak najgorsze były duchy żywiołów nie do okiełznania - ognia, wichru czy burzy. Skimrra była jednym z nich. Pewnego dnia Anioł Kaithris, posłaniec bogów, przyniósł jej rozkaz rozpętania burzy. Wywołała kataklizm, który zmiótł z ziemi setki miast, nieprzeliczone bory i łany zbórz. Bogowie ukarali ją za jej występek i strącili na ziemię. Zrozpaczona miotała się po Terrze, szukając ukojenia. Siała spustoszenie i pogrom wśród natury i ludności. W końcu znalazła się wiedźma, Venoe, która choć niezbyt zdolna i światła miała wygórowane ambicje. Postanowiła w bardzo ryzykowny sposób poskromić i przejąć potęgę Skimrry. Jednak istota ducha choć bardziej prymitywna, była silniejsza od wiedźmy. Skimrra bezwiednie przejęła ciało, siły witalne i moc Venoe. Stała się duchem i kobietą w jednym. Od tego czasu błąka się po ziemi, szukając spokoju. Jej dwie strony natury walczą w niej nieustannie, nie dając jej chwili wytchnienia. Swoje moce wytrcała na wszelakich wojnach, gdzie też nauczyła się leczyć. Miała trzech mężów, ale po tym jak ostatni z nich zginął w ataku jej szału dwieście lat wcześniej, wyjechała na daleką, mroźną północ, gdzie nie mogłaby nikomu zrobić krzywdy i uczyła sie kontroli nad sobą.
W końcu uznała że osiągnęła odpowiednią równowagę. Podróżując na południe zgubiła kierunek i przez zupełny przypadek znalazła się na włościach Zakonnych. Trafiła  do Raany, gdzie wraz z Aniołek Kaithrisem w krótkim czasie przeżyli mnóstwo kłopotów. Kaithris odleciał gdzie indziej szukać szczęścia. Ona została. W dawnym domu Gildii Handlarzy urządziła Dom Wróżbity, gdzie do dziś mieszka i można korzystać z jej usług.
W czasie miesięcy spędzonych na Zakonie wiele przeżyła. Była raniona mnóstwo razy, brała udział w walkach i misjach. Powoli zaczęła wychodzić na prostą układać sobie życie. Poznała mnóstwo istot, z jednymi łączyłą ją pozytywne stosunki, innych chcialaby zabić na miejscu. Przelotnie weszła w związek z Darayawusem Shiro, który okazał się draniem, a którego to Skimrra zdradziła
Popełniła jeden największy błąd. Zakochała się. Całym sercem i duszą pokochała Darka Verreuila, Wielkiego Archonta, Anioła, który stał się dla duszycy sensem życia. Dzięki niemu czuła się bezpieczna i szczęśliwa. Ale jej błąd polegał na tym że zaufała.
Jej szczęście trwało skandalicznie krótko. Pewnego dnia do jej domu przyniesiono zakrwawione ciało Anioła. Cały świat Skimrry się zawalił. Dodatkowo w obłęd wpędziło ją to, czego dowiedziała się od licza Archibalda Allensena - śmierć Dark'a byla zaplanowana, podczas gdy Skimrra wierzyła w zapewnienia Anioła o wiecznym szczęściu.
To zmieniło ją na dobre. Skimrra już nie była tą uroczą istotą, wiecznie szukającą lepszej strony życia. Stała się chłodna i bezlitosna, przekuła rozpacz w gniew, a swoje czerwone szaty zmieniła na  czarny płaszcz. Wraz z Darkiem Verreuilem pogrzebala na zawsze swoje szczęście, czemu towarzyszyły dramatyczne wydarzenia w Błękitnej Jaskini. Zabiła w sobie nadzieję, na spotkanie Anioła w Niebycie.
Jednak to wcale nie był koniec. Zaledwie kilka miesięcy później pojawił się w jej życiu kolejny mężczyzna i przez zupełny przypadek całkowicie zawładnął jej okalecznym, porzuconym sercem. Sędzia Zakonny, Shar'rah poznał Skimrrę w pierwszy dzień po swoim przybyciu. Wywiązał się z tego niezwykle płomienny romans. Doszło nawet do hucznie świętowanych w Karczmie Zakonnej zaręczyn. I pewnie skończyłoby się ślubem, gdyby nie dziwna mgła, która zalała i uśpiła cały Zakon. Skimrra obudziła się w łóżku Mistrza Zakonnego, Mangela.

Opis postaci: Jako duch przyjmuje formę mieszaniny strzępów dymu i chmur, zwieńczonych jasną błyskawicą..
Jako kobieta, jest drobną istotą o dość delikatnej budowie. Dominującą cechą są jadowicie zielone oczy. Zwykle jej głowę otacza burza ciemnorudych włosów. Jej charakterystycznym znakiem rozpoznawczym jest czerwony płaszcz z kapturem. Prócz tego zawsze ma przytroczony do szerokiego, skórzanego i zawadiacko przekrzywionego na okrągłych biodrach pasa, miecz. Na złotym łańcuszku nosiła rubinową błyskawicę, jednak ta gdzieś sie zawieruszyła w Zakonnym bałaganie.



Dwórki Mistrzyni
Wszystkie trzy są NPC dlatego też nie będą brały udziału w grze w inny sposób jak wykonując rozkazy Mistrzyni. Są dla Skimrry najbardziej zaufanymi pracownikami. Nie posiadają własnego majątku. Nie będą rozwijane, dlatego posiadają po 3 umiejętności i 4 przedmioty.

Imię: Hena
Rasa: Elfy
Profesja: Nauczyciel
Charakter: Metodyczny
Cel: służyć Mistrzyni
Umiejętności: Czytanie i pisanie , Liczenie, Znajomość prawa
Ekwipunek: Sztylet, Pióro, atrament i pergamin, Butelka z ognikiem
Wiek: 365
Totem : Chart

Historia: Jako jedyna z trzech najbardziej zaufanych dwórek Skimrry pojawiła się
odpowiadając na wieść jaką rozesłała Wiedźma w poszukiwaniu odpowiednich kobiet do swojego
skromnego orszaku. Urzekła Skimrrę swoją prostolinijnością i niemal natychmiastowo uzyskała
jej zaufanie.
Wiadomo jedynie, że jest elfką wymarłego niemalże kompletnie wysokiego rodu elfów, który
został wybity w krasnoludzkiej wojnie i wzięty w niewolę. Najprawdopodobniej cudem uciekła z
owej niewoli i zdołała na tyle się zmienić by móc przez długie lata zapewniać sobie byt
dzięki swojemu wyższemu wykształceniu - czasem jako nauczyciel, czasem jako guwernantka a
niekiedy nawet jako doradca władcy.

Opis postaci: Hena jest wysoką elfką dość drobnej budowy. Natura nie obdarzyła jej zbyt
bujnymi kształtami, jednak jej pełen gracji sposób poruszania się oraz wysoki, melodyjny
głos sprawiają że jest zachwycająca. Obrazu dopełniają długie do pasa włosy, czarne jak noc
oraz oczy o niesamowicie intensywnej, niebieskiej barwie. Jak wszystkie dwórki Mistrzyni
nosi zieloną suknię z gorsetem, a na lewej piersi ma wyhaftowany srebrną nicią znak
Mistrzyni. W razie niesprzyjającej aury ma do dyspozycji czerwony płaszcz podbity futrem.
Jest niezwykle dokładna i precyzyjna w swoich działaniach. Posisada przy tym dość przyjemną
osobowość, choć często nie potrafi wyjść poza wpojone jej schematy działania i myślenia.
Stała się dla Skimrry niezwyklą pomocą z racji swojego starannego wykształcenia. Może
zarówno prowadzić interesy jak i wspomagać swoją wiedzą na temat prawa.

Imię: Charlotte
Rasa: Nimfy
Profesja: Bard
Charakter: Narcyz
Cel: być wielbioną i podziwianą
Umiejętności: Gra na mandolinie , Salonowe zachowanie, Kosmetyka ciała
Ekwipunek: Sztylet, Lustro srebrne, Lira
Wiek: 627
Totem : Wąż

Historia: Nimfa, jedna ze "Spadających" jest zrodzona ze słonecznego promienia, który padł
na Terrę. Stąd jej niezwykły, nawet jak na standardy tego świata wygląd. Miała wiele
szczęścia i jako kilkunastoletnia dziewczyna została jedną z dwórek Księżnej Azerot.
Znalazłwszy się w nieodpowiednim miejscu i czasie została porwana. Przypadek zrządził, że w
czasie swoich podróży Skimrra wyzwoliła ją wraz z innymi dwórkami. Mając dług wobec wiedźmy,
a także wietrząc dobrą, ciepłą posadkę niezwłocznie odpowiedziała na wezwanie Mistrzyni.

Opis postaci: Charlotte jest średniego wzrostu. Posiada dość bujne kształty i niezwykle
silny urok osobisty, którym podbija serce każdego mężczyzny. Jasnozłote włosy zwykle upina w
skomplikowane fryzury. W towarzystwie Skimrry jej głównym zadaniem jest dbanie o wizerunek
całego orszaku z racji swojego obycia w dworskich zwyczajach jak i kosmetyce ciała. Nie
grzeszy natomiast inteligencją. Jej dominującą cechą charakteru jest przekonanie o wybitnej
urodzie, którą często kontroluje zerkając w srebrne lusterko które ma zawsze przy sobie.
Jest również skończoną kokietką, wiecznie trzepoczącą rzęsami do każdego osobnika płci
męskiej. Tym, co zwykle pierwsze zapada w pamięć są jej oczy koloru złota. Tak jak wszystkie
dwórki Mistrzyni nosi zieloną suknię z wyszytym na lewej piersi srebrną nicią jej symbolem.
W razie niesprzyjającej aury ma do dyspozycji czerwony płaszcz podbity futrem.

Imię: Irmina
Rasa: Biały Smok
Profesja: Alchemik
Charakter: Cyniczny
Cel: dążenie do oświecenia
Umiejętności: Czytanie i pisanie , Podstawy medycyny
Ekwipunek: Sztylet, Wyciąg z gryfiej jemioły zmieszany z korzeniami końskiej stokrotki
(trucizna), Zestaw fiolek
Wiek: 512
Totem : Windigo

Historia: Irmina urodziła się i wychowała w Smoczych Górach. Przez dłuższy czas pełniła rolę
medyka na tyłach elfów w wojnach z krasnoludami. Gdy elfickie oddziały poniosły klęskę,
została najpierw wzięta do niewoli a potem skazana  na śmierć. Skimrra zdołała przekonać
swojego ówczesnego męża, najemnika stojącego na czele krasnoludzkiej armii by oszczędził
życie smoczycy. Powód był prosty, duszyca  zdawała sobie sprawę z tego jak przydatne mogą
być umiejętności zarówno z dziedziny alchemii jak i medycyny jakimi dysponuje Irmina. Od
niej też nauczyła się większości podstaw medycyny. Po wojnie krasnoludzkiej i morderstwie na
ówczesnym mężu Skimrry obie były zmuszone uciekać. Irmina została na wybrzeżu Morza
Wschodniego w mieście portowym. Skimrra powędrowała dalej. Irmina natomiast skorzystała z
oferty Mistrzyni i pojawiła się na jej dworze, gotowa spłacić w ten sposób swój dług.

Opis postaci: Irmina jest Białym Smokiem i w swej smoczej postaci przyjmuje właściwom temu
gatunkowi barwę białą, posiadając niezwykle gładkie idealnie dopasowane do siebie łuski. W
ludzkiej postaci odstaje od swego gatunku, z racji przeprowadzonych na samej sobie
eksperymentach alchemicznych. Jej włosy przybrały barwę brązową, skóra stała się śniada,
czyli dużo jaśniejsza od pierwotnej, a oczy stały się intensywnie fioletowe. Jej wygląd jest
zapewne najbardziej egzotyczny ze wszystkich dwórek. Charakter ma niezwykle twardy i zwykle
nie odzywa się bez potrzeby. Jednak jeżeli już coś powie, jest to zazwyczaj bardzo wartościowe i... cyniczne. Posiada w sobie niezwykle silne dążenie do wiedzy.