Zakon Światła Ostoja Fantazji

Etamin popatrzyła znów na Ireth potem na sędziego. Wyglądali w tej pracy jak dwoje najlepszych przyjaciół, którzy od czasu do czasu lubią sobie powygryzać niektóre sprawy. Oczywiście to nie powinno nic, a nic obchodzić Etuśminki. Niestety nie mogła się obyć bez takiego wrażenia. Najpierw posłuchała Ireth, co ona ma do powiedzenia, bo to przecież ona spisywała każde jej słowo. Potem znów przemówił sędzia. Pozwolenie na budowę 20 dukatów. To nie jest tak wysoko jak myślała, tak się zastanawiała nad pewną sprawą. W końcu wypowiedziała pytanie na głos dla świętego spokoju - A sama budowa ile będzie kosztować? Tak wiadomo głupie pytanie, ale nie wina smoczycy , że się nie orientuje co i jak. Może dla nich to było proste jak budowa cepa, ale nie dla niej. Dlatego utkwiła wzrok raz w dziewczynie raz w chłopaku.

Pokiwała głową, zrozumiała to aż za dobrze. Spojrzała w kierunku pozwolenia. NAreszcie! Jej marzenia staną się jawą, o ile kupi sobie jeszcze kilof.  Odetchnęła pełnią płuc. Wyciągnęła z kieszeni sakiewkę, miała w niej 50 dukatów. To był problem bo nie umiała liczyć. Ile dukatów to ile? Po prostu wyłożyła dwadzieścia złotych monet mając nadzieję, że to starczy. Najwyżej pan sędzia powie jej,że za mało albo za dużo? Był na tyle uczciwy? Sama nie wiedziała. Wzięła pozwolenie do ręki i się patrzy na nich. Minę miała bardzo poważną. Może sobie pójdą dając do zrozumienia, że ona też sobie może iść.

- Dziękuję - powiedział smok i wręczył pozwolenie Etamin. - To by było na tyle, jeśli chodzi o pozwolenie... Życzę udanej działalności i miłego dnia - dodał, kłaniając się lekko, po czym odwrócił się do Ireth. - Oczywiście możesz zatrzymać te dwadzieścia dukatów jako wynagrodzenie - powiedział, wręczając jej zapłatę.

Kraght'nar podszedł do biurka i podniósł sygnet. Przyjrzał mu się uważnie, oceniając jego prawdziwość i, niejako przy okazji, czarnorynkową wartość... Zadowolony ze swoich spostrzeżeń, schował go do kieszeni płaszcza...
- Skoro prosi, a nie każe, to znaczy, że się nie pali i mogę jeszcze chwilę odpocząć, zanim znów zostawię sąd w twojej opiece - powiedział do Ireth, siadając za biurkiem. - Co byś zrobiła z tym magiem na moim miejscu? - zapytał, wskazując związanego mężczyznę.

- Nie mam pojęcia co bym zrobiła. Bladego. Bo nie wiem, co jest jego zbrodnią, oprócz faktu, ze wygląda podejrzanie. To Ty go przesłuchiwałeś. No i to Ty znasz prawo. - Uśmiechnęła się przepraszająco. To było trochę żenujące, że jako osoba pracująca w Sądzie nie bardzo orientowała się w panującym tu kodeksie. No dobra, wszystko związane z budową tak, ale co z resztą? Może jak Kragt wróci od Mistrza Mangela zaznajomiony z nowym prawem, ją też wtajemniczy?
A jak nie, to sama jakoś da sobie radę. Najwyżej zaszyje się w czytelni na łądnych kilka godzin...

Zdążyła jedynie kiwnąć głową jak Sędzia zniknął za drzwiami. Pomysłowość? Jakoś da radę, jakby coś się działo. Przynajmniej taką miała nadzieję. Potem spojrzała na 'więźnia' leżącego w rogu pomieszczenia. Przez moment zebrało jej się na współczucie, bo w końcu w starciu ze Smokiem to niewiele ludzi i nieludzi ma szanse. Tylko inne smoki, potężni magowie (też nie zawsze) no i Ekena, na której myśl Ireth skrzywiła się wyraźnie. No, ale Kraght miał na pewno swoje powody, by delikwenta związać. Powody, których polimorfka nie miała zamiaru podważać. Usiadła na krzesełku, przy stole, gdzieś tam w głębi pomieszczenia, pod ścianą. Tam, gdzie wcześniej obsługiwała Etamin. Z tej pozycji miała wgląd na niemal cały Sąd. Na drzwi, więźnia, biurko Smoka. Wszystko co najważniejsze.
Siedziała tak przez dłuższy czas, potem zajęła się przeglądaniem resztek poletargowych dokumentów. Potem częśc znów zaczęła przepisywać 'na czysto', jednak wciaż co jakiś czas zerkała na związanego petenta. Tak na wszelki wypadek.

- Nie i nie. - Odpowiedziała krótko, jednocześnie obdarzając Smoka delikatnym uśmiechem.
- Chyba wszyscy wyczuli, że Sędziego nie ma w pracy i zwyczajnie się nie zjawiali. - Wzruszyła ramionami powracając wzrokiem na kartki, które leżały przed nią. Zaczęła je segregować według wieku, te stare i zmasakrowane przekładała na jeden stosik, te przepisane na drugi.
- A sprawa z Mistrzem już rozwiązana? - Rzuciła jeszcze przez ramię. Pytanie zadała przez czystą ciekawość (i żeby przy okazji podtrzymać rozmowę), a nie żeby wyciągnąć od Smoka informacje. Wiedziała, że jeśli sprawa będzie 'tajna' to Smok zwyczajnie jej to powie, a ona nie będzie wówczas nalegać.

Do sadu wszedł Ildefons, pięknie wypachniony, ubrany w strój wojownika i z kwiatem róży leśnej we włosach. Prezentował się bardziej namiętnie i kobieco, niż Ireth i gdyby nie brak biustu, Kraght’nar przez pomyłkę mógłby chcieć się z nim umówić na spotkanie w ogrodzie…
- Mistrz Mangel przysyła mnie by przekazać co następuje – wyrecytował płynnie, z idealną dykcją i zachowaniem dworskich zasad – Na terenie Quidsors ukrywa się siatka agentów Gildii Smoka, na tyle bezczelnych, że podsłuchują za pomocą magii wiatru i psioniki jego gabinet. Prosi, abyś odnalazł ich nasłuchujących i ich… unieszkodliwił. – nie czekając na odpowiedź, wyszedł, stukając obcasami.