Zakon Światła Ostoja Fantazji

- Trafiłyście idealnie - odprowadziła nieco zatroskanym wzrokiem kotołaka, po czym uśmiechnęła się do kobiet - Dom Wody jest miejscem, w którym nie tylko można oczyścić ciało, lecz także umysł i serce - skinęła na obie panie by podążyły za nią - Mamy tutaj miejsce, w którym obie możecie się zrelaksować bądź oddać medytacji. - Zaprowadziła swoich gości do zakątka na uboczu, po lewej, pełnego roślinności, z niewielką fontanną pośrodku przywodzącą na myśl leśne źródełko. Na podłodze z jasnego marmuru, ozdobionej mozaiką wyobrażającą wodne stworzenia, leżały niewielkie dywaniki wyplecione z trawy morskiej. Na nich stały wiklinowe leżanki, zachęcające do odpoczynku miękkimi poduszkami i drapowaną tkaniną. Na niewielkim stoliku stał dzban i kubki, proste acz schludne naczynia. Wszechobecny szmer wody, tutaj komponował się idealnie z bluszczami wspinającymi się po kamiennych kolumnach i rozłożystymi paprociami rozpościerającymi się w donicach. Miało się wrażenie jakby czas stanął w miejscu.
- Mam nadzieję, że tutaj odnajdziecie spokój - zaprosiła je gestem do tego by zechciały spocząć. - Jeżeli będziecie spragnione, to w dzbanie znajdziecie wodę, a gdy ta się skończy, nie krępujcie się nabrać z fontanny. Jest czysta i o wyśmienitym smaku - uśmiechnęła się przesuwając czule dłonią po krawędzi sztucznie stworzonego źródełka. Nabrała powietrza chłonąc spokojną atmosferę miejsca, które stworzyła i które stało się jej domem.

- Ja też mam taka nadzieję. - Szepnęła polimorfka. Tak, spokój to było teraz to czego potrzebowała najbardziej, szczególnie po konfrontacji z Ekeną. Miała wrażenie, że jej nerwy są w maleńkich strzępkach, których zszycie będzie trwało trochę czasu, chociaż jeżeli wziąć pod uwagę aurę tego miejsca to istniała nadzieja do szybszego powrotu do 'zdrowia mentalnego'. Polimorfka odetchnęła głęboko wilgotnym powietrzem. Było w nim coś... Niesamowitego. Tak jakby koiło wszystko to, co ukojenia potrzebowało. Ireth czuła się tak jakby zanurzała się w puszystej mgle, która nie otumaniała, ale dawała możliwość odizolowania się od świata i chwili relaksującego odpoczynku.
Polimorfka przysiadła na leżance spoglądając na fontannę. Żałowała, że nie było tego miejsca tutaj wcześniej. Tyle było sytuacji, które mogłaby tu w spokoju przemyśleć, które może znalazły by w tej ciszy rozwiązanie. Ale to było i minęło. Spojrzała na Skimrrę z uśmiechem błąkającym się po twarzy.
- Świetny wybór. - kiwnęła lekko głową, splatając ręce na kolanach. - Jeszcze nigdy w życiu nie widziałam czegoś takiego. A wracając do naszej rozmowy. To zdajesz się wiedzieć o mnie więcej niż ja sama. - Uśmiech na jej twarzy poszerzył się lekko. - Podczas gdy ja o Tobie wiem raczej niewiele.

-Dziękuję, Jasmine.- uśmiechnęła się do Szamanki i odczekała aż ta zniknie.
Wstała i nalała sobie do jednego z kubków wody z dzbana. Upiła łyk, po czym wróciła z nim na leżankę i rozłożyła się na niej wygodnie w pozycji półleżącej. Przeniosła spojrzenie na Ireth.
Po chwili uśmiechnęła się lekko.
-A więc pytaj. O co tylko chcesz.- odparła z lekkim rozbawieniem.- Najwyżej nie odpowiem. Choć nie sądzę, żeby tak było.
Wzruszyła lekko ramionami i znów upiła trochę wody. Zwykle nie zwracała uwagi na rzeczy takie jak jedzenie czy napoje. Było to dla niej nienaturalne i niepotrzebne. Ale w tym miejscu wypicie nieco krystalicznie czystej i smacznej wody było dziwnie na miejscu.

Uśmiechnęła się lekko opierając wygodnie o trzeszczący mebel.
-Hmmm... kiedyś myślałam, że był  to najzwyklejszy w świecie przypadek.- stwierdziła po chwili zastanowienia.- Wiesz, taki co to nie ma w zasadzie żadnego celu i dobrych konsekwencji.
Przeniosła spojrzenie na Ireth.
-Dzisiaj myślę, że to być może miało sens i cel. Ale trafiłam tutaj uciekając przed łowcami głów. Zaszyłam się w ruderze w Raanie i straszyłam okolicznych mieszkańców. Jako duch mam dość pokaźną paletę sztuczek.- zachichotała.- I pewnie trwałabym tak do dzisiaj, gdyby nie znalazł mnie tam posłaniec bogów, Anioł Kaithris, strącony, podobnie jak ja przed wiekami, z nieba. No i przez niego w ogóle wylazłam na światło dzienne... A potem to się wszystko jak kostki domina poprzewracało, jedno za drugim...
Nim się spostrzegła opowiedziała ładny kawałek swojej historii. Uśmiechnęła się do polimorfki.
-Eh, pewnie Cię zanudzam tymi bzdurami. Wybacz, powinnam odpowiedzieć po prostu na zadane pytanie.- zmieszała się lekko.

Parsknęła śmiechem.
-To akurat jest całkiem prawdopodobne.- stwierdziła z przekąsem.- Mnie osobiście o wiele bardziej dziwi to domino zdarzeń, które spowodowało... Cóż... Jakby na to nie patrzeć, całkowitą zmianę mojego statusu życiowego...
Westchnęła ciężko. Po czym potrząsnęła głową.
-Nie wierzysz w przypadki?- uśmiechnęła się lekko, patrząc na polimorfkę.- A co Cię skłoniło ku temu, by tak twierdzić?